Bakıcı

Çocuğun ağzından çıkacak ilk sözler anne babalar için çok önemli ve değerlidir. Ebeveynler çocukları 1 yaş civarında olduğunda bu konuya yoğunlaşır ve çocuğun dudaklarından dökülecek ilk sözleri merakla beklemeye başlar. Ne var ki bazen beklenen olay bir türlü hayata geçmez. İlk zamanlar anne babalar çocuğun nasılsa konuşacağını düşünerek bunun üstünde durmayabilir. Bunun bir konuşma gecikmesi durumu olduğu anlaşılamayabilir ve böylece çocuğun bir pedagoğa gösterilmesi de geciktirilebilir.

Çocuklarda konuşmanın gecikmesi bağımsız bir gecikme olabileceği gibi bir gelişim geriliği belirtisi de olabilir. Bir yaşını geçen bir çocukta konuşma isteği görülmüyorsa ve 2 yaşını aşmış bir çocuk hala konuşmuyorsa konuşma gecikmesi durumundan söz edilebilir. Bazı hallerde çocuklar ileri ki yaşlarda konuşmaya başlar ve dil gelişimi sorunsuz olarak devam eder. Ancak bu her zaman geçerli değildir; çocuğun konuşmasının gecikmesi ciddi bir problemden kaynaklanıyor da olabilir. Konuşma gecikmesine sebep olabilecek belli başlı etkenler zeka veya işitme problemleri, uzun süreli ağır hastalıklar ile çocukta doğuştan gelen veya sonradan damak, dudak ve ağız yapısı sorunlarıdır. Konuşmayı sağlayan kaslar ve sinirler arasındaki uyumsuzluklar, doğum sırasında oluşan komplikasyonlar ve çocuğun yaşadığı bazı tramvatik olaylar veya negatif bir atmosferde yaşaması da konuşmanın gecikmesine yol açabilir.

Dilde ve konuşmada gecikme olması durumunda, sağlıkla ilgili her konuda olduğu gibi, erken teşhis ve müdahale  sorunun daha kısa süre içerisinde tespit edilmesine ve tedavi gerekiyorsa bunun gecikmeden başlatılmasına yol açar. Konuşma gecikmesi riski erkek çocuklarında kızlara göre 3 kat daha fazladır. Bir dil ve konuşma bozuklukları uzmanı tarafından yapılacak kapsamlı bir değerlendirme konuşma gecikmelerinin teşhis ve tedavisi için çok önemlidir. Anne ve babaların bu konuyla ilgili bir kuşkuları olduğunda fazla zaman kaybetmeden uzman bir pedagog aracılığıyla çocuğum gelişim kontrolünü yaptırmaları tavsiye edilir.